Οι χώρες της Λατινικής Αμερικής κατά καιρούς έχουν δώσει τις ωραιότερες ιστορίες με ανθρώπους που δυσκολεύτηκαν στη ζωή τους και τελικά κατάφεραν να σταθούν όρθιοι και να προσφέρουν στις χώρες τους τις υπηρεσίες του από τα υψηλότερα σκαλοπάτια της ιεραρχίας.

Ο Πέδρο Καστίγιο, ο νέος πρόεδρος του Περού, είναι η χαρακτηριστική περίπτωση ανθρώπου που δεν άφησε την τύχη και τις συνθήκες να ορίσουν τη μοίρα του.

Γεννήθηκε σε ένα πάμφτωχο χωριό της επαρχίας, από γονείς αναλφάβητους, εργαζόταν από την ηλικία των 6 ετών στα χωράφια για να προσφέρει στην οικογένειά του, ενώ ταυτόχρονα ξυπνούσε από τις 4 το πρωί για να περπατήσει ως το κοντινότερο σχολείο και να μάθει γράμματα.

Όχι μόνο κατάφερε να τελειώσει το σχολείο αλλά έγινε και δάσκαλος με σκοπό να πολεμήσει τον αναλφαβητισμό που πλήττει την χώρα.

Κατάφερε να οργανώσει την μεγαλύτερη απεργία εκπαιδευτικών, με αιτήματα για καλύτερες συνθήκες στα σχολεία, για υποχρεωτική εκπαίδευση όλων των παιδιών και υψηλότερες αμοιβές στους δασκάλους.

Κατέβηκε για δήμαρχος αλλά δεν εκλέχθηκε. Αυτό δεν τον εμπόδισε να διεκδικήσει την Προεδρία και με τη στήριξη του αγροτικού κόσμου κατάφερε να ορκιστεί νέος Πρόεδρος.

Δεσμέυτηκε να αλλάξει την εικόνα της επαρχίας που έχει σημαντικά προβλήματα ακόμη και σε θέματα αυτονόητα όπως η πρόσβαση σε νερό, ηλεκτρικό ρεύμα και οδικό δίκτυο.