Από τότε που ήμασταν μικροί, προσπαθούσαμε να αποφασίσουμε ποια υπερδύναμη θα θέλαμε να έχουμε. Να πετάμε; Να έχουμε υπεράνθρωπη δύναμη; Να τρέχουμε πιο γρήγορα και από τον άνεμο;
Μπορεί όλα αυτά να φάνταζαν ελκυστικά αλλά μια δύναμη ξεχώριζε πάντα στο μυαλό μου. Να είσαι αόρατος. Πόσα πολλά θα μπορούσες να καταφέρεις. Θα μπορούσες να τα βάλεις με όλους και όλα. Να αποτρέψεις δυσάρεστα γεγονότα, να εκθέσεις ανθρώπους που κάνουν κακό, να κάνεις πολιτικούς να μετανιώσουν για άδικες αποφάσεις και πολλά άλλα. Θα μπορούσες να βρίσκεσαι παντού, χωρίς να το ξέρει κανένας. Δεν θα ήταν ό,τι καλύτερο;
Με αυτό ακριβώς ασχολείται η νέα ιταλική σειρά του Netflix «Zero». Ένας μαύρος νεαρός, περνάει απαρατήρητος στο γκέτο του Μιλάνου. Μέχρι που από μεταφορικά αόρατος, γίνεται κυριολεκτικά αόρατος. Μια παρέα συνομηλίκων του το παρατηρεί και μαζί προσπαθούν να σώσουν τη γειτονιά τους από τα μεγάλα συμφέροντα των εργολάβων, των τραπεζών και όλων εκείνων που βάζουν το χρήμα πάνω από τον άνθρωπο.
Οκτώ επεισόδια που τα βλέπεις σαν νεράκι μέσα σε τρεις ώρες και κάτι. Δεν είναι οι ερμηνείες που σε κρατούν, ούτε τόσο η αληθοφάνεια μιας φανταστικής κατά τα άλλα προσέγγισης. Είναι ο σκοπός, ο τρόπος που ο φαινομενικά αδύναμος έχει μια ευκαιρία απέναντι στον δυνατό. Και η ταύτιση σου, πως αν μπορούσες να γίνεις αόρατος θα έκανες κι εσύ τα ίδια και περισσότερα.
Όσο η σειρά προχωράει, το πράγμα μπλέκει και φλερτάρει με την υπερβολή, αλλά μέχρι το τέλος της πρώτης σεζόν τουλάχιστον, το φλερτ αυτό ευτυχώς δεν είναι επιτυχημένο. Ίσως ευδοκιμήσει στη συνέχειά της. Ωστόσο, ο «Zero» είναι στην πραγματικότητα ένας υπερήρωας. Εντελώς διαφορετικός από εκείνους που έχεις συνηθίσει. Μη προνομιούχος, με αβέβαιο μέλλον, φτωχός στην τσέπη αλλά όχι στα αισθήματα. Η συμπάθεια προκύπτει ανεπιτήδευτα.
Χαρείτε το. Για να το κάνετε αυτό δεν θα πρέπει να το εκλογικεύσετε. Μην προσπαθήσετε δηλαδή να εξηγήσετε γιατί και πως ένας άνθρωπος γίνεται αόρατος. Γιατί το πιο σημαντικό είναι το τι θα μπορούσε να κάνει κάποιος αν ήταν αόρατος, παρά το αν αυτό είναι εφικτό. Και σίγουρα το έχετε σκεφτεί πάρα πολλές φορές.
